Od czasu do czasu warto oderwać się od pędzącej cyfrowej rzeczywistości i sięgnąć po coś tradycyjnego, coś, co odnosi nas do korzeni fotografii. Dlatego właśnie postanowiłem zaryzykować i na jednym z ostatnich wesel sięgnąć po stary, dobry analogowy aparat oraz kilka monochromatycznych klisz. Reakcja? Była zdumiewająca.
Choć fotografia cyfrowa oferuje nam niezliczone możliwości manipulacji i natychmiastowej oceny efektów, to czasami brakuje jej tego nieuchwytnego czegoś, co tkwi w klasycznej, analogowej fotografii. Dlatego też postanowiłem zrewolucjonizować mój sposób fotografowania i powrócić do korzeni sztuki.
W dniu wesela wyjęcie starych klisz i załadowanie ich do analogowego aparatu budziło we mnie mieszankę ekscytacji i niepewności. Czy uda mi się złapać te magiczne chwile w sposób, który będzie oddawał ich autentyczność i emocje? Czy ograniczona ilość klatek skłoni mnie do bardziej świadomego i uważnego kadrowania? Te pytania towarzyszyły mi przez całą ceremonię.
Wyniki tego eksperymentu były jednak piorunujące. Widok analogowych klisz w moich dłoniach wywołał u gości weselnych nostalgiczny uśmiech. A gdy po kilku dniach odebrałem wywołane zdjęcia, doświadczyłem czegoś niezwykłego. Każde zdjęcie było unikatowe, niepowtarzalne. Czarne i białe tonacje dodawały im niezapomnianego klimatu, a delikatne zniekształcenia charakterystyczne dla analogowej fotografii nadawały im osobliwości.
Ale to, co najważniejsze, to sposób, w jaki te fotografie oddawały emocje. Bez możliwości natychmiastowego podglądu na ekranie LCD, byłem zmuszony do bardziej intuicyjnego podejścia do fotografowania. Zamiast skupiać się na perfekcyjnym ujęciu, koncentrowałem się na uchwyceniu chwili, na złapaniu emocji, na uchwyceniu prawdziwego piękna tego dnia.
Dlatego dzisiaj, choć nadal wykorzystuję cyfrowe aparaty w mojej pracy, regularnie wracam do analogowych technik. Bo czasami to właśnie w odległym szmerze przeszłości znajdujemy inspirację dla teraźniejszości. I choć technologia może ewoluować, to esencja fotografii pozostaje niezmienna - uchwycenie chwili, która trwa wiecznie.
